Κως
Πρωτεύουσα: Κως
ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ
Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο του Αιγαίου απέναντι από τα Μικρασιατικά παράλια.
ΕΚΤΑΣΗ ΚΑΙ ΜΟΡΦΟΛΟΓΊΑ
Η Κως είναι νησί του Αιγαίου. Έχει πληθυσμό 34.280 κατοίκους (απογραφή 2011) και είναι το τρίτο μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου σε έκταση μετά τη Ρόδο και την Κάρπαθο, και το δεύτερο σε πληθυσμό μετά τη Ρόδο. Η επιφάνεια του νησιού είναι 290,3 τ.χλμ. με ακτογραμμή 112 χιλιομέτρων. Η έκταση του νησιού είναι 288 χλμ.
ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ
Τα ερείπια της αρχαίας πόλης μαζί με τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά οικοδομήματα κοντά στο λιμάνι. Στην περιοχή αυτή υπάρχουν τμήματα της Αρχαίας Αγοράς (4ου - 3ου αι. π.Χ.), η Μεγάλη Στοά (Καμάρα του Φόρου) και άλλες μικρότερες στοές με ιερά αφιερωμένα στο Διόνυσο, την Αφροδίτη και τον Ηρακλή. Στο εσωτερικό της πόλης, το Ωδείο (3ου αι. π.Χ.) καλά διατηρημένο με 12 κερκίδες και θολωτές στοές, η Κάζα Ρομάνα, αναστηλωμένο ρωμαϊκό αρχοντικό με θαυμάσια μωσαϊκά. Επίσης, το Ξυστό [(μέρος του Γυμναστηρίου) 2ου αι. π.Χ.] με δεκαέξι αναστηλωμένες κολόνες από τις εβδομήντα που το αποτελούσαν συνολικά, τα δύο κτίρια, που στέγαζαν τα ελληνιστικά και ρωμαϊκά λουτρά και ένα μέρος του Ρωμαϊκού δρόμου με μάρμαρα, μωσαϊκά και ψηφιδωτά.
Αρχαιολογικό μουσείο: Βρίσκεται στην πλατεία Ελευθερίας και περιλαμβάνει συλλογή με ευρήματα προϊστορικά, γλυπτά ελληνιστικά και κλασικά μικρά αγάλματα της Αφροδίτης, του Έρωτα, της Δήμητρας, του Ιπποκράτη, επιγραφές και ψηφιδωτά με παραστάσεις και αρχιτεκτονικά μαρμάρινα μέρη ναών και κτιρίων.
Το κάστρο της Νερατζιάς: Χτισμένο από τους Ιωαννίτες Ιππότες σε νησάκι στη νότια πλευρά του λιμανιού της Κω, επικοινωνούσε με μια κινητή γέφυρα με την περιτειχισμένη πόλη της, τη «Χώρα» (Citta Muratta), που κατελάμβανε το σημερινό αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Αγοράς και του Λιμένος. Όπως είναι γνωστό, οι Ιππότες του Τάγματος του Αγ. Ιωάννου της Ιερουσαλήμ, αφού εκδιώχθηκαν από τους Αγίους Τόπους κατέληξαν στην Ρόδο και οργάνωσαν στην περιοχή ένα αμυντικό σύστημα με σκοπό την απρόσκοπτη μετακίνηση των προσκυνητών και των περιηγητών προς τους Αγίους Τόπους. Ο κίνδυνος των Οθωμανικών εισβολών και των πειρατικών επιδρομών καθιστούν το κάστρο της Νερατζιάς σε ένα από τα πιο σημαντικά προπύργια του δυτικού πολιτισμού. Μαζί με το κάστρο του Πετρουμιού, στα απέναντι μικρασιατικά παράλια, έλεγχε το στενό θαλάσσιο πέρασμα μεταξύ Κω και Bodrum. Πρώτη γραπτή μαρτυρία για την ύπαρξη του κάστρου γίνεται το 1431, με την αναφορά για την αποστολή φρουράς υπό τον Nicolo de Martoni, αλλά η παλαιότερη αρχιτεκτονική μορφή του δεν χρονολογείται πριν τα μέσα του 15ου αι., ενώ μέχρι στιγμής δεν υπάρχουν αρχιτεκτονικά ή ανασκαφικά στοιχεία για παλαιότερες φάσεις κατά την βυζαντινή περίοδο.
Το κάστρο των Ιπποτών: Χτισμένο στη δεξιά μεριά του λιμανιού, αποτελεί το επιβλητικότερο μνημείο της Ενετοκρατίας. Διατηρείται σε πολύ καλή κατάσταση και αποτελεί κλασικό δείγμα επιβλητικής αμυντικής της εποχής του. Έχει διπλό τείχος και τάφρο. Κατασκευάστηκε το 15ο αι., αλλά ολοκληρώθηκε το 16ο αι..
Ο πλάτανος του Ιπποκράτη: Ένα τεράστιο δέντρο με περίμετρο κορμού περίπου 12 μέτρα. Πιστεύεται ότι φυτεύτηκε από τον Ιπποκράτη πριν 2400 χρόνια περίπου και ότι κάτω απ' τη σκιά αυτού του δέντρου δίδαξε ο Ιπποκράτης την Ιατρική στους μαθητές του. Μια γέφυρα συνδέει το σημείο, όπου βρίσκεται ο πλάτανος με το Κάστρο των Ιπποτών.
Το Ασκληπιείο της Κω: Είναι το πιο διάσημο σημείο της Κω και άρχιζε να χτίζεται τον 4ο αι. π.Χ.. Βρίσκεται σε απόσταση 4 χλμ. από την πόλη μέσα σε άλσος με κυπαρίσσια και επρόκειτο για το μεγαλύτερο θεραπευτήριο της Αρχαίας Ελλάδας. Από το ναό του Ασκληπιού σώζονται μόνο τα θεμέλια και λίγες κολόνες, ενώ κολόνες σώζονται και από τη στοά που φέρεται ότι στέγαζε την Ιατρική Σχολή του Ιπποκράτη. Σε κοντινή απόσταση υπήρχαν κατά την αρχαιότητα θερμές πηγές με τρεχούμενα ιαματικά νερά.
Το Μουσουλμανικό Τέμενος της Λόζιας: Χτίστηκε από το Γαζή Πασά το 1786. Βρίσκεται δίπλα στον πλάτανο του Ιπποκράτη. Αποτελείται από ευρύχωρο νάρθηκα και το κυρίως τζαμί.
Παλιό Πυλί: Τρία χιλιόμετρα νοτιοανατολικά του χωριού Πυλί, σε υψόμετρο 300 μέτρων, βρίσκονται ερείπια του μεσαιωνικού οικισμού 'Παλιό Πυλί', γνωστού και ως 'Μιστράς των Δωδεκανήσων'. Ο οικισμός, χτισμένος σε φυσική οχυρή θέση και προστατευμένος από ισχυρό κάστρο στην κορυφή απόκρημνου υψώματος, χρονολογείται τουλάχιστον από τον 11ο αιώνα μ.Χ.